Defender the Great
Λες και με μαγικό τρόπο, το Land Rover Defender έχει την ικανότητα να στερεί από όσους ζουν μαζί του κάθε ίχνος αντικειμενικότητας, την ικανότητα να βάζει το συναίσθημα πάνω από τη λογική. Αυτό συμβαίνει και σε κάθε σχετική συζήτηση, είτε γίνεται με φανατικούς φίλους του, είτε με εξίσου φανατικούς απαξιωτές του. Τι πιο φυσιολογικό όμως για ένα μύθο... πόσο βαρετή θα ήταν η ζωή αν όλα τα κρίναμε αντικειμενικά, σαν άψυχες συσκευές;
Μη ανήκοντας στους απαξιωτές, ούτε στους φανατικούς φίλους του Defender, ξέρω πολύ καλά ότι το off road σαν άθλημα και τρόπος ζωής χρωστάει πολλά στην ύπαρξη του Defender αλλά και της Land Rover γενικότερα.
Οι εποχές όμως αλλάζουν και τα πράγματα σήμερα στο off road δεν έχουν καμία σχέση με το πως ήταν πριν μερικά χρόνια. Το «τέλειο όχημα» είναι διαφορετικό για τον κάθε οδηγό, οπότε δεν γίνεται να αγοραστεί έτοιμο, γίνεται μόνο σε κάποιες περιπτώσεις να φτιαχτεί, με το ανάλογο κόστος και χρόνο.
Τότε γιατί ασχολούμαστε ακόμη μαζί του, ποιος ο λόγος ύπαρξης ακόμη και αυτού του άρθρου; Είναι πολύ απλό, κανένα άλλο όχημα, οποιασδήποτε κατηγορίας, οποιασδήποτε τιμής, δεν είναι Defender, κανένα δεν έχει τον χαρακτήρα του, τα ταλέντα του. Κανένα δεν έχει επίσης και τα ελλατώματά του, όπως θα δούμε. Τελικά, κανένα δεν κάνει τον... τυχοδιώκτη που ζει μέσα στην ψυχή και το μυαλό όλων μας, τόσο χαρούμενο, τόσο βιαστικό να μαζέψει τα απαραίτητα στο σάκο του και να ξεκινήσει για την πιο μεγάλη περιπέτεια, για το πιο μακρινό και μαγικό ταξίδι. Και να πάρει και μας μαζί του...
Αμάξωμα
Τέλος 2007, αρχές 2008. Το σημερινό Defender δεν διαφέρει στο σχήμα από τους προκατόχους του παρά ελάχιστα. Το τετράγωνο αλουμινένιο αμάξωμα, οι εξαιρετικές γωνίες προσέγγισης και διαφυγής, το σχετικά περιορισμένο πλάτος και οι κάθετες πλαϊνές επιφάνειες μας συντροφεύουν εδώ και δεκαετίες. Είναι κακό αυτό; Ναι, για όσους θέλουν καλύτερη αεροδυναμική, μικρότερη αντίσταση στον αέρα, και πιο μοντέρνες γραμμές. Όχι, για όσους θέλουν αποτελεσματικότητα εκτός δρόμου, και τις λιγότερες δυνατές ζημιές από την επαφή με τη φύση. Το σχήμα του Defender δεν έχει αλλάξει, γιατί δεν μπορεί να γίνει καλύτερο. Καλύτερες γωνίες διαφυγής, ράμπας και προσέγγισης, καλύτερη προστασία του αμαξώματος και του κάτω μέρους, συναντάμε μόνο στα custom αγωνιστικά οχήματα, σε κανένα όμως άλλο όχημα παραγωγής. Από αεροδυναμική ας μην το συζητάμε, όταν όμως βρεθεί στο στοιχείο του, εκτός δρόμου, νιώθει ανετότερα και είναι πιο προστατευμένο από κάθε άλλο όχημα παραγωγής. Ποιος ο λόγος να αλλάξει λοιπόν κάτι που είναι ήδη κορυφαίο;
Κινητήρες
Συνήθως συναντάμε τον κλασσικό V8, τον πιο συνηθισμένο κινητήρα στην Ελλάδα.. Ο (Αμερικάνικης καταγωγής) V8 είναι ένα αλουμινένιο σύνολο με τον μονό εκκεντροφόρο στη βάση του V και δύο βαλβίδες ανά κύλινδρο, οι οποίες παίρνουν κίνηση με ωστήρια. Η σχεδιαστική ηλικία του ξεπερνά τον μισό αιώνα (!!). Έχει υπέροχο ήχο και αχόρταγη δίψα για βενζίνη. Η απόδοση του κυμαίνεται από 136 ίππους, στην έκδοση 3,5 με καρμπυρατέρ μέχρι τους, σχεδόν, 200 ίππους, στην έκδοση 3,9 με ψεκασμό. Ο ίδιος κινητήρας, υπερκυβισμένος, αποτελούσε τον 4,6 που κινούσε το Range Rover μέχρι πριν λίγα χρόνια. Τα χαρακτηριστικά λειτουργίας του V8, ταιριάζουν απόλυτα στην εκτός δρόμου κίνηση, καθώς έχει τη ροπή του διαθέσιμη από πολύ χαμηλές στροφές, τόσο που θυμίζει μεγάλο κινητήρα πετρελαίου. Από την άλλη, η απόδοσή του δεν δικαιολογεί την κατανάλωση του σε καύσιμο, ούτε μπορεί να συγκριθεί με την απόδοση άλλων, νεότερων κινητήρων αντίστοιχου κυβισμού. Ιδίως οι εκδόσεις με καρμπυρατέρ είναι σαν να σε ταξιδεύουν στο παρελθόν, με την ασταθή λειτουργία τους, ενώ οι εκδόσεις με ψεκασμό είναι πιο στρωτές και βελούδινες.
Ο χαρακτήρας του Defender ταιριάζει πολύ περισσότερο σε έναν κινητήρα diesel. Εδώ έχουμε τέσσερις επιλογές, εκτός από τον παλιό turbo diesel που θεωρείται ο χειρότερος κινητήρας που παρήγαγε ποτέ το εργοστάσιο. Οι επιλογές αυτές είναι οι 200 και 300 Tdi, ο πεντακύλινδρος TD5 και ο νέος κινητήρας που κινεί τα μοντέλα του 2007 και προέρχεται από τη Ford.
Πως είναι λοιπόν να ζει κανείς με ένα defender;
Στην άσφαλτο
Χμμμ... γιατί να υπάρχει άσφαλτος; Αυτό φαίνεται να ρωτάει το Defender, κάθε φορά που το βάζετε να κάνει χιλιόμετρα πάνω σ' αυτό το σιχαμερό, αντιοικολογικό και βαρετό γκρίζο χαλί. Στο θέμα μας όμως.Άσφαλτος... αναγκαίο κακό για το Defender. Δεν του αρέσει, και το δείχνει. Η κύλιση αφήνει αμέτρητους θορύβους από την μετάδοση να περνούν στην καμπίνα, μερικούς μάλιστα πολύ υψίσυχνους και κουραστικούς. Αν το όχημα έχει καλοσυντηρημένη μετάδοση και χρησιμοποιεί "ψαγμένα" λιπαντικά οι θόρυβοι αυτοί μειώνονται κάπως, αλλά ποτέ δεν εκλείπουν. Η ενεργητική ασφάλεια βρίσκεται σε πολύ καλά επίπεδα, λόγω του υποδειγματικού ζυγίσματος και της μόνιμης τετρακίνησης. Αυτό που χρειάζεται είναι ο οδηγός να σεβαστεί το ύψος και τον όγκο του οχήματος, να οδηγεί «ένα κλικ» πιο αργά, και το Defender είναι πολύ πιο ασφαλές και προβλέψιμο απ' ότι πολλά ποιο σύγχρονα εκτός δρόμου οχήματα.
Στο χώμα και εκτός δρόμου
Home, sweet home!!Σε αυτή την κατηγορία οχημάτων, στην οποία ανήκει το 99% των οχημάτων όλων όσων ασχολούνται με το off road, το Defender κατέχει την θέση του ικανότερου, ασφαλέστερου και καταλληλότερου... χωρίς αντίπαλο. Αλουμινένιο αμάξωμα που δεν αφήνει την σκουριά να μετατρέψει τις μικρές γρατζουνιές σε προβλήματα, πάρα πολύ γερό σασί (πραγματικά, πάρα πολύ γερό...), χαμηλό κέντρο βάρους λόγω της συγκέντρωσης των βαρέων εξαρτημάτων χαμηλά, ιδανικό πάτημα και ζύγισμα. Προσθέστε στην εξίσωση την κορυφαία γωνία πρόσβασης και το μόνο που χρειάζεται να προσέξετε είναι η γωνίες ράμπας και διαφυγής στο 110. Στο 90 είναι και αυτές κορυφαίες.Το σχήμα και οι γωνίες του Defender το κατατάσσουν απλά σε άλλη κλάση. Επιπλέον, όπως θα δούμε και στην επόμενη παράγραφο, η ανάρτηση και ο τρόπος που οι δύο άκαμπτοι άξονες δουλεύουν, το φέρνουν σε πολύ καλύτερη μοίρα, παρά την έλλειψη εργοστασιακών lockers. Ο λόγος ονομάζεται "Alpha Frame" και αναφέρομαι στην στήριξη του πίσω άξονα η οποία του επιτρέπει να δουλεύει υποδειγματικά με την μεταφορά των εγκάρσιων δυνάμεων που ασκούνται στον άξονα κατά την κίνηση, από το κέντρο του άξονα στο κέντρο σχεδόν του σασί, μέσω του alpha frame, σε αντίθεση με όλα τα άλλα γεωμετρικά πρότυπα. Η γεωμετρία του μπροστινού άξονα είναι και εδώ 3-Link, όπως στο G-Wagen το Patrol και τα Land Cruiser 80 και 105. Δεν προσφέρει τις διαδρομές της πίσω γεωμετρίας, προσφέρει όμως εξαιρετική αντοχή, προβλέψιμη οδική συμπεριφορά και σε κάθε περίπτωση διαδρομές πολύ μεγαλύτερες από οποιοδήποτε IFS (ανεξάρτητη μπροστινή ανάρτηση).
Μετάδοση - βελτιώσεις
Η λύση; Αν προτίθεστε να χρησιμοποιήστε το Defender σας σε πραγματικά απαιτητικές συνθήκες, σαφώς και χρειάζεται να αλλάξετε πολλά εξαρτήματα της μετάδοσης, ταυτόχρονα όμως χρειάζεται να είστε προσεκτικός, και να κρατήσετε την διάσταση των ελαστικών σας όσο το δυνατόν σε χαμηλά επίπεδα. Δεν νομίζω ότι κανένα από τα βελτιωμένα εξαρτήματα πρόκειται να σας δημιουργήσει προβλήματα με 33άρια λάστιχα.
Στο θέμα της ανάρτησης, υπάρχουν πολλοί βελτιωτές που κάνουν ακόμα καλύτερη μια ήδη πολύ καλή ανάρτηση, με ποιοτικά εξαρτήματα, τα οποία δεν ψηλώνουν υπερβολικά το κέντρο βάρους του οχήματος..
Δεν έκρυψα λοιπόν το γεγονός ότι σαν όχημα παραγωγής παραμένει πολύ μπροστά από οποιοδήποτε άλλο, σαν εργαλείο παντός εδάφους. Αυτή είναι όμως η μοναδικότητα του... κανένα άλλο όχημα δεν έχει τον χαρακτήρα του, κανένα άλλο δεν έχει τα προσόντα του, κανένα άλλο δεν έχει τα ελλατώματά του. Κανένα δεν έχει τόσο φανατικούς φίλους και τόσο φανατικούς εχθρούς... απλά, κανένα άλλο δεν είναι Defender.
Τμήμα από το βιβλίο μου:ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΤΕΤΡΑΚΙΝΗΣΗΣ
Τετ Φεβ 19, 2014 5:15 pm από formiwan
