το κρατος συμπαραστάτης..

Άλλους εννέα εθελοντικούς πυροσβεστικούς σταθμούς έκλεισε το Εθελοντικό Σώμα Ελλήνων Πυροσβεστών Αναδασωτών.

Επτά από αυτούς βρίσκονται στην Κομοτηνή, δύο στην Ξάνθη.

Το ΕΣΕΠΑ ζητά από τους δήμους που συνεργαζόταν, την άμεση επιστροφή των οχημάτων και των υλικών που τους είχε διαθέσει.

Αιτία του κλεισίματος των σταθμών, σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΕΣΕΠΑ Νίκο Σαχινίδη η απαξίωση του έργου τους από τον Γενικό Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας Μαργαρίτη Μουζά.

Την ίδια ώρα από έρευνα του WWF Ελλάς προκύπτει ότι ο κρατικός μηχανισμός αδυνατεί να αξιολογήσει συστηματικά τη προσφορά των εθελοντών, να καλύψει καίριες ανάγκες τους και να τους εντάξει σε ένα λειτουργικό πλαίσιο συντονισμού με τις υπόλοιπες υπηρεσίες.

Διαπιστώνει πλήρη αδυναμία της Πολιτείας να αξιοποιήσει αποτελεσματικά την εθελοντική προσφορά χιλιάδων ελλήνων πολιτών στο τομέα της δασοπροστασίας.

Η περιβαλλοντική οργάνωση σημειώνει ότι καμία εθελοντική ομάδα δασοπυροπροστασίας, δασοπυρόσβεσης δεν διαθέτει κάποιας μορφής ασφαλιστική κάλυψη από το κράτος σε περίπτωση τραυματισμού πλην των εθελοντών που δραστηριοποιούνται στη Νομαρχία Σάμου.

Επίσης οι εθελοντές καλύπτουν με προσωπικούς πόρους στοιχειώδη έξοδα ενώ είναι υποχρεωμένοι να καταβάλλουν προς το κράτος ακόμη και τα τέλη κυκλοφορίας των πυροσβεστικών τους οχημάτων.
Πηγή: Skai.gr




Στην τύχη τους έχουν εγκαταλειφθεί οι εθελοντές πυροσβέστες της Πολιτικής Προστασίας όλης της χώρας, οι οποίοι, όπως καταγγέλλουν, δεν έχουν κράνη ούτε στολές, πληρώνουν οι ίδιοι τα μεταφορικά τους έξοδα και παραμένουν ανασφάλιστοι.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το υπουργείο Οικονομικών διέθεσε για το 2009 στο Εθελοντικό Σώμα Ελλήνων Πυροσβεστών Αναδασωτών (ΕΣΕΠΑ) μόλις 15.000 ευρώ για να καλυφθούν οι ανάγκες 428 οχημάτων.

«Εχουμε λάβει 15.000 ευρώ, με τα οποία πρέπει να καλύψουμε τα καύσιμα, τη συντήρηση και την ασφάλεια 428 πυροσβεστικών οχημάτων. Ακόμα και τα διόδια τον τελευταίο χρόνο τα πληρώνουμε με δικά μας χρήματα», λέει στον ΕΤ ο πρόεδρος του Ε.Σ.Ε.Π.Α κ. Νίκος Σαχινίδης.

Οι ελλείψεις στην Πυροσβεστική εν μέσω της αντιπυρικής περιόδου χαρακτηρίζονται από τους συνδικαλιστές επικίνδυνες. Αυτή τη στιγμή στις επιχειρήσεις κατάσβεσης, λένε, συμμετέχουν μόνο τρία από τα 14 μισθωμένα ελικόπτερα, ενώ από τα πέντε ελικόπτερα που ανήκουν στο Σώμα τα τέσσερα είναι καθηλωμένα λόγω τεχνικών προβλημάτων. Την ίδια στιγμή το 30% του στόλου θεωρείται «γερασμένο»: τα 13 από τα 21 Καναντέρ του Σώματος είναι της δεκαετίας του 1970, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να πετάξουν όταν η θερμοκρασία ξεπερνά τους 38 βαθμούς. «Αγκάθι» αποτελούν και οι 3.500 κενές οργανικές θέσεις, καθώς, όπως εκτιμούν αξιωματικοί της Πυροσβεστικής, σε πολλές κατασβέσεις το προσωπικό κρίνεται ανεπαρκές.

Σε κατάσταση απόγνωσης βρίσκονται και οι 2.000 εθελοντές του Πυροσβεστικού Σώματος, οι οποίοι μπορεί χάρη σε μία δωρεά να απέκτησαν στολές, αλλά εξακολουθούν να μην έχουν βασικό εξοπλισμό. «Δεν έχουμε ούτε κράνη. Πηγαίνουμε να σβήσουμε τη φωτιά με τα ίδια μέσα που χρησιμοποιούν οι πολίτες. Ακόμα και τα 100 ευρώ που είχαν υποσχεθεί ότι θα μας έδιναν λόγω της συμμετοχής μας στις μεγάλες φωτιές του 2007 δεν τα έχουμε λάβει», λέει στον ΕΤ ο γενικός γραμματέας της Πανελλήνιας Ενωσης Εθελοντών του Πυροσβεστικού Σώματος, κ. Δημήτρης Ζέρβας.
Πηγή: Ελεύθερος Τύπος

Ο καλός φίλος Δημήτρης Καραγιωργος μας έστειλε το παρακάτω κείμενο:


Αναξιοποίητοι από την κρατική μηχανή οι εθελοντές δασοπροστασίας

Πλήρη αδυναμία να αξιοποιήσει αποτελεσματικά την εθελοντική προσφορά χιλιάδων Ελλήνων πολιτών, στον τομέα της δασοπροστασίας, εμφανίζει η ελληνική πολιτεία. Σε αυτή τη διαπίστωση καταλήγει διετής έρευνα του WWF Ελλάς, τα συμπεράσματα της οποίας παρουσιάζονται στην πρόταση «Εθελοντισμός, δασοπροστασία και δασοπυρόσβεση στην Ελλάδα».
Παρότι η συνεισφορά των εθελοντών αποτελεί βασικό εργαλείο για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών, η αξιοποίησή τους παραμένει ζητούμενο. Τόσο οι εθελοντές του Πυροσβεστικού Σώματος (Π.Σ.), όσο και οι εθελοντικές ομάδες της Πολιτικής Προστασίας (Π.Π.), βρίσκονται στο περιθώριο του εθνικού συστήματος δασοπροστασίας. Ο κρατικός μηχανισμός αδυνατεί να αξιολογήσει συστηματικά την προσφορά τους, να καλύψει καίριες ανάγκες τους και να τους εντάξει σε ένα λειτουργικό πλαίσιο συντονισμού με τις υπόλοιπες υπηρεσίες.
Υπό τις συνθήκες αυτές, όσοι έχουν τη διάθεση να αντιπαρέλθουν αυτή την απαξιωτική στάση της Πολιτείας, αναγκάζονται να προσφέρουν το έργο τους χωρίς ασφαλιστική και εργασιακή κάλυψη και να καλύπτουν ακόμη και με προσωπικούς τους πόρους στοιχειώδη έξοδα, όπως ο ατομικός προστατευτικός εξοπλισμός και υλικά για τους εθελοντές του Π.Σ. Χαρακτηριστικό άλλωστε αυτής της κατάστασης αποτελεί το γεγονός ότι οι περισσότερες εθελοντικές ομάδες είναι υποχρεωμένες να καταβάλλουν προς το κράτος τα τέλη κυκλοφορίας των πυροσβεστικών τους οχημάτων.
Συνοπτικά, τα βασικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα το συγκεκριμένο σύστημα εθελοντισμού, είναι τα παρακάτω:
1. Ανυπαρξία ουσιαστικής ένταξης των εθελοντών στην οργάνωση της δασοπροστασίας και ελλιπέστατες προσπάθειες αναβάθμισης αυτής της συνεργασίας μέσω κοινών δράσεων προπαρασκευής, εκπαίδευσης, συντονισμού κ.ο.κ

2. Κενά στη σχετική νομοθεσία και ελλιπής εφαρμογή της υπάρχουσας, ειδικά σε ότι αφορά στα ζητήματα ασφάλισης, εκπαίδευσης, αξιολόγησης και συντονισμού.

3. Απουσία ενός αποτελεσματικού συστήματος καταγραφής, αξιολόγησης, κατηγοριοποίησης, διαχείρισης και ελέγχου των εθελοντών και εθελοντικών ομάδων που είναι ενταγμένοι στο μητρώο της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας. Ως συνέπεια αυτού. το Π.Σ. αδυνατεί να αξιοποιήσει εθελοντές, των οποίων τις δυνατότητες αγνοεί επισήμως. Επιπλέον, η διάθεση των δημόσιων οικονομικών ενισχύσεων δεν βασίζεται σε κανένα αντικειμενικό κριτήριο και γίνεται με μία «κατά κεφαλήν» προσέγγιση.

4. Ανυπαρξία ικανού πλέγματος κινήτρων και παροχών προς τους εθελοντές, το οποίο να μπορεί αν μη τι άλλο να εγγυηθεί ότι η κοινωνική προσφορά τους δεν θα συνεπάγεται προσωπικό κόστος.

«Η διεθνής εμπειρία καταδεικνύει ότι η αξιοποίηση του εθελοντισμού αποτελεί μονόδρομο για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των πυρκαγιών» δηλώνει ο Κωνσταντίνος Λιαρίκος, Υπεύθυνος Περιβαλλοντικών Προγραμμάτων του WWF Ελλάς. «Η πολιτεία έχει χρέος προς το περιβάλλον και τους πολίτες να λύσει όλα τα χρόνια σχετικά προβλήματα και να δημιουργήσει ένα αποτελεσματικό και διαφανές πλαίσιο εθελοντισμού».

Απέναντι σε όλα αυτά τα προβλήματα, η πρόταση του WWF Ελλάς διατυπώνει ρεαλιστικές λύσεις, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται οι παρακάτω:
· Εφαρμογή ικανών κινήτρων για την προσέλκυση των εθελοντών, και την αποζημίωση των εξόδων που αναλαμβάνουν κατά την προσφορά του έργου τους.
· Σαφή και αξιοκρατικά κριτήρια για την ένταξη εθελοντών στις τάξεις του Π.Σ. και τακτική αξιολόγησή τους.
· ’μεση επίλυση των προβλημάτων που αφορούν στην εκπαίδευση, πιστοποίηση και ασφάλιση των εθελοντών της ΓΓΠΠ καθώς και άμεση αναβάθμιση του συστήματος καταγραφής και αξιολόγησής τους, στη βάση ποσοτικών και ποιοτικών κριτηρίων.
· ’μεση αναθεώρηση του συστήματος διαχείρισης των πόρων που δίνονται στις εθελοντικές ομάδες της ΓΓΠΠ.
· Αναθεώρηση του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου που αφορά στους εθελοντές του Π.Σ. και σαφής εφαρμογή των προβλεπόμενων ρητρών.